Σε Ειδικό Δικαστήριο οδηγεί κατευθείαν η επείγουσα έρευνα που διέταξε στα μέσα της εβδομάδας ο οικονομικός εισαγγελέας, Γρηγόρης Πεπόνης, παραγγέλλοντας «να εντοπιστεί άμεσα και να απολογηθεί» ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα και νυν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
Ο εισαγγελέας, αφού διασταύρωσε την ορθότητα των αποκαλυπτικών στοιχείων του «Π» της περασμένης Κυριακής και των δημοσιευμάτων που ακολούθησαν τα επόμενα εικοσιτετράωρα με βάση τα αποκαλυπτικά στοιχεία της εφημερίδας, προχώρησε στην έκδοση της παραγγελίας του έχοντας βάσιμες υποψίες για την τέλεση των κακουργημάτων της «παράβασης καθήκοντος» και «άλλων οικονομικών εγκλημάτων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, ενώ συσχετίζει την υπόθεση με την έρευνα που διενεργεί για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια στα CDS (ασφάλιστρα έναντι κινδύνου χρεοκοπίας), όπου εμπλέκεται άμεσα ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού, Αντρίκος Παπανδρέου.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το «Π», ο Γρ. Πεπόνης βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση του τμηματάρχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, Λάμπρου Λιόση, ο οποίος συνελήφθη υπό πλήρη μυστικότητα πριν από δέκα μέρες και αφού κρατήθηκε και ανακρίθηκε για τη διαρροή απόρρητου εγγράφου που αφορούσε σε χειρισμούς της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις της με την τρόικα, μετά έγινε γνωστό το συμβάν.
Κατά πληροφορίες, ο οικονομικός εισαγγελέας ερευνά για πιθανές σχέσεις του τμηματάρχη με τον πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Α. Γεωργίου, ο οποίος από τις αρχές του χρόνου εγκαλείται για αλλοίωση των στοιχείων του Ελλείμματος του 2009. Ομως δεν έχει δώσει ούτε ανωμοτί κατάθεση, καθώς, σύμφωνα με τον κ. Πεπόνη, σε μια τέτοια περίπτωση θα αναγκαζόταν να σταματήσει την έρευνα και να διαβιβάσει τη δικογραφία στη Βουλή, καθώς ο Γεωργίου είναι πολιτικό πρόσωπο και είχε άμεση υπηρεσιακή εξάρτηση από τον υπουργό Οικονομικών.
Ο Λιόσης
Ο κ. Λάμπρος Λιόσης μπορεί να κατηγορείται για πολύ σοβαρά αδικήματα, όπως της «παραβίασης μυστικών της πολιτείας» και της «παραβίασης προσωπικών δεδομένων», όμως αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του και λίγες ώρες αργότερα ο Πεπόνης παρενέβη για Ρουμελιώτη σχετικά με τις δηλώσεις που είχε κάνει στους New York Times δύο εβδομάδες νωρίτερα ότι το ΔΝΤ γνώριζε από την αρχή για την αποτυχία του Μνημονίου! Τυχαίο; Υπηρεσιακοί παράγοντες και συνδικαλιστικοί φορείς του ΓΛΚ αναφέρουν ότι ο κ. Λιόσης ήταν ένα από τα αθόρυβα στελέχη του Λογιστηρίου και «ανήκε στην ομάδα των υπαλλήλων που βόλευαν πάντα τα εκάστοτε συστήματα εξουσίας».
Μάλιστα οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ λένε στο «Π» ότι δεν τον γνώριζαν, ενώ οι συνάδελφοί του αποφεύγουν να μιλήσουν, αναφέροντας πως «ουδέποτε έχει ανακύψει τέτοιο ζήτημα στο ΓΛΚ, καθώς οι υπάλληλοι του Λογιστηρίου διακρίνονται για την εμπιστευτικότητά τους». Συσχετίζουν πάντως τις εκτεταμένες έρευνες της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης με το γεγονός ότι ο κ. Λιόσης ήταν ένας από τους έξι τμηματάρχες της Διεύθυνσης Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης, από την οποία είχαν αντληθεί τα στοιχεία για το αλλοιωμένο Έλλειμμα του 2009! Πρόκειται για τη σημαντικότερη ίσως διεύθυνση του ΓΛΚ, οι υπάλληλοι της οποίας έρχονται σε απευθείας και προσωπική συνεννόηση με τον εκάστοτε αρμόδιο υπουργό ή υφυπουργό Οικονομικών, γι’ αυτό απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του.
Άλλωστε ο κ. Λιόσης, που διορίστηκε στη θέση αυτή επί των ημερών του Γ. Παπακωνσταντίνου, συνελήφθη για διαρροή απόρρητου εγγράφου, το οποίο είχε κοινοποιηθεί στον υφυπουργό Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα, στον ίδιον και σε δύο ακόμη υπαλλήλους. Σημαντικό επίσης είναι ότι ο Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή που είχε φτιάξει το ΠΑΣΟΚ στις αρχές του χρόνου, προκειμένου να ελέγξει τις κατηγορίες για το πλαστό Έλλειμμα του 2009 (σ.σ. και στην οποία δεν συμμετείχε σχεδόν κανένα κόμμα θεωρώντας την «στημένη», όπως και αποδείχτηκε ότι ήταν), είχε αποφύγει να τοποθετηθεί στο ερώτημα γιατί συμπεριλήφθηκαν στο Έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης τα χρέη των νοσοκομείων, τα οποία εκτίναξαν στα ύψη τον σχετικό δείκτη.
«Η αποδοχή της καταγραφής των χρεών των νοσοκομείων είχε ξεκινήσει και εν πολλοίς ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2010 και εγώ ανέλαβα αργότερα» έλεγε τότε ο Γεωργίου και αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι κάποιο… αόρατο χέρι από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης, της οποίας τμηματάρχης ήταν ο κ. Λιόσης, ενέταξε τα χρέη αυτά στο Έλλειμμα φουσκώνοντάς το στο 15,7%! Ποιος όμως έδωσε την εντολή για να συμβεί αυτό; Δεν έχει κατηγορηθεί γι’ αυτό ο κ. Λιόσης. Γιατί ο Γεωργίου ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ είχε στείλει mail στον εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, πριν ξεσπάσει το θέμα με τις παραιτήσεις των μελών του ΔΣ της Στατιστικής Αρχής ζητώντας την αντικατάστασή τους;
Θυμίζουμε ότι την ύπαρξη του ηλεκτρονικού μηνύματος είχε αποκαλύψει στη διάρκεια της Εξεταστικής ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουπλής (σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Γεωργίου αρνήθηκε να απαντήσει λέγοντας ότι πρόκειται για «υποκλοπή προσωπικών δεδομένων» χωρίς όμως να προχωρήσει σε περαιτέρω δικαστικές ενέργειες. « Δεν έχεις διοριστεί από τον Τόμσεν στη θέση αυτή, αλλά από την ελληνική κυβέρνηση, οπότε οφείλεις να απολογηθείς» του είχε πει ο Κουρουπλής. Μπορεί ο διορισμός του Γεωργίου να μην υπογράφτηκε από το ΔΝΤ, έγινε όμως κατ’ εντολή του ΔΝΤ, καθώς ο συγκεκριμένος που παραμένει στη θέση του ως σήμερα υπηρετούσε ως στέλεχος του ΔΝΤ και μόλις ήλθε στην Ελλάδα σε ηλικία 52 ετών πήρε σύνταξη από το Ταμείο και τοποθετήθηκε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ!
Φαντομάς ο Ρουμελιώτης
Όσον αφορά στον κ. Π. Ρουμελιώτη (υπουργό Οικονομικών επί Ανδρέα Παπανδρέου), ο Αντιπρόεδρος της Πειραιώς, παρότι είναι κεντρικό πρόσωπο των ημερών λόγω της απορρόφησης της Αγροτικής Τράπεζας από τον τραπεζικό όμιλο Σάλλα, παρότι συμμετέχει σε όλες τις διαδικασίες μεταβίβασης, εν τούτοις η Αστυνομία δεν μπορεί να τον εντοπίσει για να καταθέσει στην κατεπείγουσα έρευνα του Πεπόνη!
Ο κ. Ρουμελιώτης ορίστηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2010 εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Δύο μέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου, ο Αντώνης Σαμαράς -σε προσυνεδριακή εκδήλωση της ΝΔ- είχε εκφράσει την κάθετη διαφωνία του για ενδεχόμενη προσφυγή της χώρας στο Ταμείο λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα μας βρουν απέναντι, αν μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ. Είναι μια λύση αντιευρωπαϊκή και επικίνδυνη». Στις 3 Μαρτίου όμως ο Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια έκτακτου υπουργικού συμβουλίου, σημείωνε: «Η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια. Τώρα είναι η ώρα της Ευρώπης να αναλάβει τις ευθύνες της. Σε διαφορετική περίπτωση είναι ανοιχτός ο δρόμος για το ΔΝΤ»!
Δύο εβδομάδες αργότερα και ενώ είχε ξεσπάσει μεγάλος θόρυβος από τις προηγούμενες αναφορές του, συγκαλεί νέο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο προσπάθησε να «στρογγυλέψει» τις γωνίες: «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να ζητήσει βοήθεια από κανέναν, ούτε από τους κοινοτικούς εταίρους ούτε από το ΔΝΤ, που θα ήταν η ύστατη επιλογή μας» είπε. Το ένα ψέμα διαδεχόταν το άλλο και ο Ρουμελιώτης ήταν πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία ως ο βασικός υπηρεσιακός συνδετικός κρίκος της χώρας με το ΔΝΤ. Η πρώτη τρανταχτή αποκάλυψη ήλθε από τον ίδιο τον Ντομινίκ Στρος Καν, τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, που με συνέντευξή του στον γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό την Άνοιξη του 2011, όταν η τρόικα βρισκόταν ήδη στην Αθήνα, είχε δηλώσει: «Λέω υπερβάλλοντας ότι όταν ήλθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, κλείσαμε το θέμα σε 15 μέρες.
Το κλείσαμε σε 15 μέρες, γιατί δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου, για πολιτικούς λόγους, δεν το έλεγε αυτό στον λαό. Με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2009 λέγοντάς μου ότι χρειάζεται βοήθεια». Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την περίοδο, το Δεκέμβριο του 2009, εκπρόσωποι του Ταμείου υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει τέτοιο αίτημα από την Ελλάδα. Στη συνέχεια, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου 2010, ο Παπανδρέου έθεσε εκ νέου στους Ευρωπαίους ηγέτες το θέμα προσφυγής στο ΔΝΤ σε μορφή απειλής, τονίζοντας πως αν δεν συμφωνήσουν σε ένα πακέτο στήριξης προς τη χώρα, θα καταφύγει στον Οργανισμό.
Ο Προβόπουλος
Όσον αφορά στην εμπλοκή Προβόπουλου, ο οποίος φέρεται επίσης να έχει άμεση σχέση με στελέχη του ΓΛΚ που ασχολούνται με τη σύνταξη στοιχείων του Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης, ομάδα 15 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ με ερώτησή τους στον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, τον Ιούλιο του 2010 (αμέσως μετά την ένταξη στην τρόικα) τον κατηγόρησαν ότι εσκεμμένα επέτρεψε τις «ανοιχτές πωλήσεις» προκαλώντας υποτιμητική κερδοσκοπία στην αγορά των ομολόγων.
Όπως επεσήμαναν στις 5 Οκτωβρίου 2009, μία μόλις ημέρα μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, η ΤτΕ επιτρέπει τις «ανοιχτές πωλήσεις» των ελληνικών ομολόγων διευρύνοντας τον χρόνο εκκαθάρισής τους (δηλαδή της πληρωμής) από 3 σε 10 επιπλέον ημέρες. Στη συνέχεια δε με εντολή Προβόπουλου περιορίζονται οι όποιες ποινές, σε περίπτωση που οι συναλλαγές δεν καθορίζονται μετά την παρέλευση του δεκαημέρου, με αποτέλεσμα να χειραγωγηθεί η αξία των ομολόγων και να εκτοξευτούν τα spreads στα ύψη.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τόνιζαν ακόμη ότι η ενέργεια Προβόπουλου ήταν πλήρως αντίθετη με τις σχετικές γνωμοδοτήσεις της νομικής υπηρεσίας της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία σε τέσσερις αναφορές της (30 Δεκεμβρίου 2009, 1 Φεβρουαρίου 2010, 4 Φεβρουαρίου 2010 και 11 Φεβρουαρίου 2010) έκρουε δυνατά τον κώδωνα αναφέροντας τα εξής: «υπάρχει κίνδυνος υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης, που δημιουργείται από την κατάργηση του υποχρεωτικού πλειστηριασμού και την παράλληλη κατάργηση του διακανονισμού των συναλλαγών». Παράλληλα ζητούσε «την αυστηροποίηση των κυρώσεων που προβλέπει ο Κανονισμός του Συστήματος Άυλων Τίτλων, για να μπορούν να λειτουργούν αποτρεπτικά για πράξεις κερδοσκοπίας».
Πηγή: paraskhnio.gr
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το «Π», ο Γρ. Πεπόνης βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση του τμηματάρχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, Λάμπρου Λιόση, ο οποίος συνελήφθη υπό πλήρη μυστικότητα πριν από δέκα μέρες και αφού κρατήθηκε και ανακρίθηκε για τη διαρροή απόρρητου εγγράφου που αφορούσε σε χειρισμούς της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις της με την τρόικα, μετά έγινε γνωστό το συμβάν.
Κατά πληροφορίες, ο οικονομικός εισαγγελέας ερευνά για πιθανές σχέσεις του τμηματάρχη με τον πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Α. Γεωργίου, ο οποίος από τις αρχές του χρόνου εγκαλείται για αλλοίωση των στοιχείων του Ελλείμματος του 2009. Ομως δεν έχει δώσει ούτε ανωμοτί κατάθεση, καθώς, σύμφωνα με τον κ. Πεπόνη, σε μια τέτοια περίπτωση θα αναγκαζόταν να σταματήσει την έρευνα και να διαβιβάσει τη δικογραφία στη Βουλή, καθώς ο Γεωργίου είναι πολιτικό πρόσωπο και είχε άμεση υπηρεσιακή εξάρτηση από τον υπουργό Οικονομικών.
Ο Λιόσης
Ο κ. Λάμπρος Λιόσης μπορεί να κατηγορείται για πολύ σοβαρά αδικήματα, όπως της «παραβίασης μυστικών της πολιτείας» και της «παραβίασης προσωπικών δεδομένων», όμως αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του και λίγες ώρες αργότερα ο Πεπόνης παρενέβη για Ρουμελιώτη σχετικά με τις δηλώσεις που είχε κάνει στους New York Times δύο εβδομάδες νωρίτερα ότι το ΔΝΤ γνώριζε από την αρχή για την αποτυχία του Μνημονίου! Τυχαίο; Υπηρεσιακοί παράγοντες και συνδικαλιστικοί φορείς του ΓΛΚ αναφέρουν ότι ο κ. Λιόσης ήταν ένα από τα αθόρυβα στελέχη του Λογιστηρίου και «ανήκε στην ομάδα των υπαλλήλων που βόλευαν πάντα τα εκάστοτε συστήματα εξουσίας».
Μάλιστα οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ λένε στο «Π» ότι δεν τον γνώριζαν, ενώ οι συνάδελφοί του αποφεύγουν να μιλήσουν, αναφέροντας πως «ουδέποτε έχει ανακύψει τέτοιο ζήτημα στο ΓΛΚ, καθώς οι υπάλληλοι του Λογιστηρίου διακρίνονται για την εμπιστευτικότητά τους». Συσχετίζουν πάντως τις εκτεταμένες έρευνες της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης με το γεγονός ότι ο κ. Λιόσης ήταν ένας από τους έξι τμηματάρχες της Διεύθυνσης Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης, από την οποία είχαν αντληθεί τα στοιχεία για το αλλοιωμένο Έλλειμμα του 2009! Πρόκειται για τη σημαντικότερη ίσως διεύθυνση του ΓΛΚ, οι υπάλληλοι της οποίας έρχονται σε απευθείας και προσωπική συνεννόηση με τον εκάστοτε αρμόδιο υπουργό ή υφυπουργό Οικονομικών, γι’ αυτό απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του.
Άλλωστε ο κ. Λιόσης, που διορίστηκε στη θέση αυτή επί των ημερών του Γ. Παπακωνσταντίνου, συνελήφθη για διαρροή απόρρητου εγγράφου, το οποίο είχε κοινοποιηθεί στον υφυπουργό Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα, στον ίδιον και σε δύο ακόμη υπαλλήλους. Σημαντικό επίσης είναι ότι ο Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή που είχε φτιάξει το ΠΑΣΟΚ στις αρχές του χρόνου, προκειμένου να ελέγξει τις κατηγορίες για το πλαστό Έλλειμμα του 2009 (σ.σ. και στην οποία δεν συμμετείχε σχεδόν κανένα κόμμα θεωρώντας την «στημένη», όπως και αποδείχτηκε ότι ήταν), είχε αποφύγει να τοποθετηθεί στο ερώτημα γιατί συμπεριλήφθηκαν στο Έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης τα χρέη των νοσοκομείων, τα οποία εκτίναξαν στα ύψη τον σχετικό δείκτη.
«Η αποδοχή της καταγραφής των χρεών των νοσοκομείων είχε ξεκινήσει και εν πολλοίς ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2010 και εγώ ανέλαβα αργότερα» έλεγε τότε ο Γεωργίου και αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι κάποιο… αόρατο χέρι από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης, της οποίας τμηματάρχης ήταν ο κ. Λιόσης, ενέταξε τα χρέη αυτά στο Έλλειμμα φουσκώνοντάς το στο 15,7%! Ποιος όμως έδωσε την εντολή για να συμβεί αυτό; Δεν έχει κατηγορηθεί γι’ αυτό ο κ. Λιόσης. Γιατί ο Γεωργίου ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ είχε στείλει mail στον εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, πριν ξεσπάσει το θέμα με τις παραιτήσεις των μελών του ΔΣ της Στατιστικής Αρχής ζητώντας την αντικατάστασή τους;
Θυμίζουμε ότι την ύπαρξη του ηλεκτρονικού μηνύματος είχε αποκαλύψει στη διάρκεια της Εξεταστικής ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουπλής (σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Γεωργίου αρνήθηκε να απαντήσει λέγοντας ότι πρόκειται για «υποκλοπή προσωπικών δεδομένων» χωρίς όμως να προχωρήσει σε περαιτέρω δικαστικές ενέργειες. « Δεν έχεις διοριστεί από τον Τόμσεν στη θέση αυτή, αλλά από την ελληνική κυβέρνηση, οπότε οφείλεις να απολογηθείς» του είχε πει ο Κουρουπλής. Μπορεί ο διορισμός του Γεωργίου να μην υπογράφτηκε από το ΔΝΤ, έγινε όμως κατ’ εντολή του ΔΝΤ, καθώς ο συγκεκριμένος που παραμένει στη θέση του ως σήμερα υπηρετούσε ως στέλεχος του ΔΝΤ και μόλις ήλθε στην Ελλάδα σε ηλικία 52 ετών πήρε σύνταξη από το Ταμείο και τοποθετήθηκε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ!
Φαντομάς ο Ρουμελιώτης
Όσον αφορά στον κ. Π. Ρουμελιώτη (υπουργό Οικονομικών επί Ανδρέα Παπανδρέου), ο Αντιπρόεδρος της Πειραιώς, παρότι είναι κεντρικό πρόσωπο των ημερών λόγω της απορρόφησης της Αγροτικής Τράπεζας από τον τραπεζικό όμιλο Σάλλα, παρότι συμμετέχει σε όλες τις διαδικασίες μεταβίβασης, εν τούτοις η Αστυνομία δεν μπορεί να τον εντοπίσει για να καταθέσει στην κατεπείγουσα έρευνα του Πεπόνη!
Ο κ. Ρουμελιώτης ορίστηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2010 εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Δύο μέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου, ο Αντώνης Σαμαράς -σε προσυνεδριακή εκδήλωση της ΝΔ- είχε εκφράσει την κάθετη διαφωνία του για ενδεχόμενη προσφυγή της χώρας στο Ταμείο λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα μας βρουν απέναντι, αν μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ. Είναι μια λύση αντιευρωπαϊκή και επικίνδυνη». Στις 3 Μαρτίου όμως ο Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια έκτακτου υπουργικού συμβουλίου, σημείωνε: «Η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια. Τώρα είναι η ώρα της Ευρώπης να αναλάβει τις ευθύνες της. Σε διαφορετική περίπτωση είναι ανοιχτός ο δρόμος για το ΔΝΤ»!
Δύο εβδομάδες αργότερα και ενώ είχε ξεσπάσει μεγάλος θόρυβος από τις προηγούμενες αναφορές του, συγκαλεί νέο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο προσπάθησε να «στρογγυλέψει» τις γωνίες: «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να ζητήσει βοήθεια από κανέναν, ούτε από τους κοινοτικούς εταίρους ούτε από το ΔΝΤ, που θα ήταν η ύστατη επιλογή μας» είπε. Το ένα ψέμα διαδεχόταν το άλλο και ο Ρουμελιώτης ήταν πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία ως ο βασικός υπηρεσιακός συνδετικός κρίκος της χώρας με το ΔΝΤ. Η πρώτη τρανταχτή αποκάλυψη ήλθε από τον ίδιο τον Ντομινίκ Στρος Καν, τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, που με συνέντευξή του στον γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό την Άνοιξη του 2011, όταν η τρόικα βρισκόταν ήδη στην Αθήνα, είχε δηλώσει: «Λέω υπερβάλλοντας ότι όταν ήλθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, κλείσαμε το θέμα σε 15 μέρες.
Το κλείσαμε σε 15 μέρες, γιατί δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου, για πολιτικούς λόγους, δεν το έλεγε αυτό στον λαό. Με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2009 λέγοντάς μου ότι χρειάζεται βοήθεια». Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την περίοδο, το Δεκέμβριο του 2009, εκπρόσωποι του Ταμείου υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει τέτοιο αίτημα από την Ελλάδα. Στη συνέχεια, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου 2010, ο Παπανδρέου έθεσε εκ νέου στους Ευρωπαίους ηγέτες το θέμα προσφυγής στο ΔΝΤ σε μορφή απειλής, τονίζοντας πως αν δεν συμφωνήσουν σε ένα πακέτο στήριξης προς τη χώρα, θα καταφύγει στον Οργανισμό.
Ο Προβόπουλος
Όσον αφορά στην εμπλοκή Προβόπουλου, ο οποίος φέρεται επίσης να έχει άμεση σχέση με στελέχη του ΓΛΚ που ασχολούνται με τη σύνταξη στοιχείων του Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης, ομάδα 15 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ με ερώτησή τους στον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, τον Ιούλιο του 2010 (αμέσως μετά την ένταξη στην τρόικα) τον κατηγόρησαν ότι εσκεμμένα επέτρεψε τις «ανοιχτές πωλήσεις» προκαλώντας υποτιμητική κερδοσκοπία στην αγορά των ομολόγων.
Όπως επεσήμαναν στις 5 Οκτωβρίου 2009, μία μόλις ημέρα μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, η ΤτΕ επιτρέπει τις «ανοιχτές πωλήσεις» των ελληνικών ομολόγων διευρύνοντας τον χρόνο εκκαθάρισής τους (δηλαδή της πληρωμής) από 3 σε 10 επιπλέον ημέρες. Στη συνέχεια δε με εντολή Προβόπουλου περιορίζονται οι όποιες ποινές, σε περίπτωση που οι συναλλαγές δεν καθορίζονται μετά την παρέλευση του δεκαημέρου, με αποτέλεσμα να χειραγωγηθεί η αξία των ομολόγων και να εκτοξευτούν τα spreads στα ύψη.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τόνιζαν ακόμη ότι η ενέργεια Προβόπουλου ήταν πλήρως αντίθετη με τις σχετικές γνωμοδοτήσεις της νομικής υπηρεσίας της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία σε τέσσερις αναφορές της (30 Δεκεμβρίου 2009, 1 Φεβρουαρίου 2010, 4 Φεβρουαρίου 2010 και 11 Φεβρουαρίου 2010) έκρουε δυνατά τον κώδωνα αναφέροντας τα εξής: «υπάρχει κίνδυνος υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης, που δημιουργείται από την κατάργηση του υποχρεωτικού πλειστηριασμού και την παράλληλη κατάργηση του διακανονισμού των συναλλαγών». Παράλληλα ζητούσε «την αυστηροποίηση των κυρώσεων που προβλέπει ο Κανονισμός του Συστήματος Άυλων Τίτλων, για να μπορούν να λειτουργούν αποτρεπτικά για πράξεις κερδοσκοπίας».
Πηγή: paraskhnio.gr
